Opłata prolongacyjna może być dobrą opcją dla firm, które mają problem ze spłatą zobowiązań w terminie. Kto jest uprawniony, by skorzystać z opłaty prolongacyjnej i jaka jest jej wysokość? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej!
W wielu przedsiębiorstwach występuje niestety brak płynności finansowej. Bardzo często można tu zauważyć mechanizm spirali. Jedna zaległość pociąga za sobą następną, ta zaś prowadzi do kolejnych. Ocalić przed upadkiem mogą umowy z wierzycielami, których zawieranie wiąże się z niewielkimi kosztami. Opłata prolongacyjna pozwala na wspomożenie przedsiębiorstw w trudnej sytuacji, lecz tylko pod pewnymi warunkami. Co warto o niej wiedzieć? Sprawdź!
Czym jest opłata prolongacyjna? Ordynacja podatkowa a opłata
Jak już wspominaliśmy, udzielenie pomocy przedsiębiorstwom wymaga najpierw złożenia niewielkiej opłaty. Zwraca się ona jednak w postaci późniejszego odroczenia lub rozłożenia na raty całej płatności. Opłatę prolongacyjną należy wnieść wtedy, gdy urząd skarbowy zaakceptuje wniosek o odroczenie terminu płatności podatku lub o rozłożenie na raty. Jest to pomoc publiczna dla każdej osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Aby ustalić wysokość opłaty i termin spłat, skarbówka podpisuje z podatnikiem umowę. Precyzuje ona wszystkie szczegóły porozumienia, aby uniknąć możliwych nadużyć z obu stron.
Kiedy nie ma obowiązku uiszczania opłaty prolongacyjnej?
Pandemia koronawirusa wpłynęła na wiele sektorów gospodarki. Przedsiębiorstwa notowały niekiedy ogromne straty, a wiele z nich musiało nawet ogłosić upadłość. Aby je ratować, wprowadzono szereg ustaw, wśród których znalazł się zapis dotyczący odraczania terminów spłaty lub rozłożenia płatności na raty. Warto wiedzieć, że podczas trwania stanu zagrożenia epidemiologicznego, a także 30 dni po jego odwołaniu nie ma obowiązku składania opłaty prolongacyjnej. Straty wywołane przez pandemię i tak są dotkliwe, więc dodatkowa opłata byłaby kolejnym obciążeniem.
W jaki sposób obliczyć wysokość opłaty prolongacyjnej?
To, ile wyniesie opłata za ulgi finansowe, zależy przede wszystkim od tego, czy zobowiązanie zdążyło się już przeterminować. Musisz po prostu sprawdzić, czy termin danej płatności już minął. Jeśli nie, to koszt liczy się od dnia, który następuje po przyznaniu ulgi. Jest to liczone do czasu odroczonej spłaty lub ostatniej raty. Jeśli zaś dane zobowiązanie przekroczyło już termin spłaty, to opłata prolongacyjna obowiązuje od złożenia wniosku do organu podatkowego aż do odroczenia lub zapłaty ostatniej raty całej kwoty. Są tu też naliczane standardowe odsetki odpowiednie dla liczby dni, jakie minęły od zwłoki w finansowaniu.
Kalkulator stawek opłaty prolongacyjnej – sprawdzony wzór
W internecie można znaleźć gotowe kalkulatory, do których wpisuje się wszystkie konieczne dane. Jednak wysokość należności możesz też obliczyć samodzielnie. Co prawda o jej wysokości zawsze musi cię poinformować urząd, jednak nie zaszkodzi, jeśli samodzielnie uda się sprawdzić koszt pożyczki. Do obliczenia służy wzór: OP = (KG * St * DP) / 365. Podajemy teraz wszystkie potrzebne objaśnienia:
- OP – wysokość opłaty prolongacyjnej;
- KG – główna kwota zobowiązania;
- St – stawka prolongaty, która wynosi tyle, co obniżona stawka odsetek budżetowych;
- DP – dni prolongaty, czyli czas, w którym musi zostać opłacone świadczenie.
Jak wyliczyć stawkę odsetek do zapłacenia?
W sytuacji, gdy termin spłaty minął, musisz obliczyć także to, ile wyniosą odsetki za zwłokę. Analogicznie do powyższej sytuacji wysokość powinna zostać podana przez urząd. Jednak tu także możesz liczyć samodzielnie za pomocą wzoru: (Kz * L * O) / 365 = On = Opz. Oto wyjaśnienie oznaczeń:
- Kz – kwota zaległości do zapłaty;
- L – liczba dni zwłoki z uregulowaniem wpłaty;
- O – stawka odsetek, która obejmuje zwłokę w stosunku rocznym;
- On – wysokość odsetek;
- Opz – wysokość odsetek w zaokrągleniu, czyli wartość, którą faktycznie trzeba zapłacić.
Opłata prolongacyjna – przykład rozliczonego wniosku
Uznajmy, że ktoś 2018 roku, czyli wtedy, gdy odsetki wynosiły 8%, zalegał 20000 zł. Potrzebny jest nam jeszcze okres, w jakim Urząd Skarbowy wyznaczył odroczenie. Załóżmy, że wniosek został złożony 14 kwietnia 2018 i nastąpiło wydanie decyzji o odroczeniu spłaty do 30 czerwca 2018 roku. Daje to okres 50 dni. Można zatem obliczyć, że (20000 zł * 8% * 50 dni) / 365 dni = 219,18 zł. Zatem taką kwotę należy wnieść za odroczenie. Jak widzisz, opłatę prolongacyjną możesz łatwo policzyć, gdy masz wszystkie dane.
Opłata prolongacyjna – księgowanie w księgach rachunkowych
Aby wszystko zgadzało się z obowiązującym prawem, należy umieścić odpowiedni zapis w księdze rachunkowej. Otrzymaną opłatę prolongacyjną wlicza się do kosztów finansowych. Zadbaj o taki wpis już w momencie otrzymania decyzji. Zapis księgowy powinien zawierać informację o rozrachunkach publicznoprawnych, a zaliczyć go można także do kosztów uzyskania przychodu.
Wniosek o ulgę bez naliczenia opłaty prolongacyjnej
Utworzenie dokumentu oraz złożenie wniosku jest możliwe przez internet. Wystarczy zalogować się do konta PUE ZUS, a następnie w zakładce „Płatnik” wybrać dokumenty robocze. Następnie z listy dostępnych pism wybierz wniosek o ulgę. W formularzu dane osobowe powinny uzupełnić się automatycznie. Wpisywać inne rzeczy będziesz w sekcji treści wniosku. Pamiętaj oczywiście, by zadbać o dobre uzasadnienie wniosku.
Opłata prolongacyjna to dobry sposób na wspomożenie przedsiębiorstwa w kryzysie. Dzięki odroczeniu firma może zyskać dużo czasu na zgromadzenie potrzebnych funduszy.
- Wskaźnik płynności bieżącej przedsiębiorstwa – czym jest i jak poprawić wskaźnik bieżącej płynności finansowej
- Wskaźnik rotacji zobowiązań — wzór. Dlaczego spółka powinna go analizować?
- Upadłość firmy 2024 – jak ogłosić bankructwo i upadłość firmy?
- Certyfikat rezydencji podatkowej – co to dokładnie jest i jak go wyrobić?
- Pasywa – definicja, rodzaje oraz wszystko, co warto o nich wiedzieć
