W jednostkach gospodarczych wykorzystuje się środki trwałe. Służą one wykonywaniu działalności i podlegają ewidencji, w której każdy zaliczany jest do odpowiedniej grupy. Nazywa się ją Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT). Sprawdź, co powinieneś o niej wiedzieć!
Każdy środek trwały nabyty przez przedsiębiorstwo powinien zostać odpowiednio zakwalifikowany, aby później możliwe było jego amortyzowanie. W celu właściwego i ujednoliconego ewidencjonowania stworzona została Klasyfikacja Środków Trwałych, w skrócie KŚT. Czym ona dokładnie jest? Jak powinno się prawidłowo klasyfikować konkretne przedmioty? Wyjaśniamy w artykule!
Czym są środki trwałe?
Zgodnie z zapisami Ustawy o rachunkowości oraz Ustawy o podatku dochodowym mianem środków trwałych określa się składniki majątku należące do danego przedsiębiorstwa, czyli aktywa rzeczowe o następujących cechach:
- czas użytkowania dłuższy niż rok;
- postać rzeczowa;
- zdatność do użytkowania;
- wykorzystywanie na potrzeby jednostki, której własność stanowią.
Do grona środków trwałych zalicza się najczęściej:
- nieruchomości;
- urządzenia techniczne i maszyny;
- środki transportu;
- inne środki trwałe, na przykład inwentarz żywy.
Czym jest Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT)?
Klasyfikacja Środków Trwałych (w skrócie KŚT) to usystematyzowany zbiór obiektów należących do majątku trwałego przedsiębiorstwa, który służy głównie do celów ewidencyjnych. Dzięki niej możliwe jest ustalenie stawek odpisów amortyzacyjnych w stosunku do poszczególnych składników majątku oraz prowadzenie badań statystycznych.
Podstawową jednostką klasyfikacji KŚT jest pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług.
Podstawą obecnie wykorzystywanej Klasyfikacji Środków Trwałych jest Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 roku.
Struktura Klasyfikacji Środków Trwałych
Zgodnie z zapisami przytoczonego powyżej rozporządzenia Klasyfikacja Środków Trwałych składa się z dziesięciu jednocyfrowych grup środków trwałych. Każda z nich składa się z kolei z dwucyfrowych podgrup oraz trzycyfrowych rodzajów.
Wśród jednocyfrowych grup wyróżnić można:
- 0 – grunty;
- 1 – budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego;
- 2 – obiekty inżynierii lądowej i wodnej;
- 3 – kotły i maszyny energetyczne;
- 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania;
- 5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne;
- 6 – urządzenia technicznie;
- 7 – środki transportu;
- 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane;
- 9 – inwentarz żywy.
Określenie przez przedsiębiorcę odpowiedniego numeru określającego Klasyfikację Środków Trwałych jest niezbędne, aby w przyszłości możliwe było wyznaczenie stawki amortyzacyjnej, zgodnie z którą dokonywane będą odpisy w kosztach działalności.
Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) służy właściwemu ewidencjonowaniu majątku przedsiębiorstw. Dzięki niej możliwe jest określanie odpowiednich stawek amortyzacyjnych dla odpisów od kosztów działalności.
- Ewidencje środków trwałych w prowadzeniu przedsiębiorstwa – konieczne dla celów amortyzacyjnych
- Zawieszenie działalności a ZUS. Składki ZUS w czasie zawieszenia działalności gospodarczej. Czy przedsiębiorca musi opłacać składki zdrowotne w trakcie zawieszenia działalności?
- Pasywa – definicja, rodzaje oraz wszystko, co warto o nich wiedzieć
- Czym jest pomoc de minimis? Poznaj limity udzielania pomocy publicznej w Rzeczpospolitej Polskiej
- PKD szkolenia, czyli pozaszkolne formy edukacji w Polskiej Klasyfikacji Działalności
