Czynniki ryzyka chorób zawodowych w służbie policyjnej
Służba w Policji wiąże się z narażeniem na różnorodne czynniki szkodliwe, które przy długotrwałej ekspozycji mogą prowadzić do rozwoju chorób zawodowych. Wśród najistotniejszych zagrożeń wymienia się czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne i psychospołeczne.
Czynniki fizyczne obejmują m.in. hałas, wibracje, niekorzystne warunki mikroklimatyczne, promieniowanie jonizujące. Policjanci są narażeni na substancje chemiczne podczas zabezpieczania miejsc zdarzeń, badania dowodów czy kontaktu z osobami będącymi pod wpływem środków odurzających. Ryzyko stanowią także czynniki biologiczne, np. kontakt z krwią, płynami ustrojowymi podczas interwencji lub oględzin. Nie bez znaczenia pozostają czynniki psychospołeczne związane ze stresem zawodowym, pracą zmianową, obciążeniem psychicznym. Chroniczny stres może prowadzić m.in. do rozwoju chorób układu krążenia, zaburzeń psychicznych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakie są choroby zawodowe policjantów.
Profilaktyka i wczesne wykrywanie chorób zawodowych
Duże znaczenie w zapobieganiu chorobom zawodowym policjantów ma profilaktyka. Obejmuje ona działania na poziomie organizacyjnym, technicznym oraz medycznym. Istotne są szkolenia z zakresu BHP, stosowanie środków ochrony indywidualnej, przestrzeganie procedur bezpieczeństwa. Policjanci powinni być poddawani regularnym badaniom profilaktycznym pozwalającym na wczesne wykrycie nieprawidłowości w stanie zdrowia.
W razie ekspozycji na materiał biologiczny potencjalnie zakaźny stosuje się profilaktykę poekspozycyjną. Polega ona na niezwłocznym zgłoszeniu zdarzenia, ocenie ryzyka zakażenia i wdrożeniu odpowiedniego postępowania, np. podaniu immunoglobulin, szczepionek.
Najczęstsze choroby zawodowe policjantów
Zgodnie z obowiązującymi przepisami określone schorzenia mogą zostać uznane za choroby pozostające w związku ze służbą w policji. Wśród najczęstszych problemów zdrowotnych wymienia się choroby narządu ruchu, układu oddechowego, krążenia, nerwowego oraz zaburzenia psychiczne.
Choroby zawodowe policjantów to choroby narządu ruchu takie jak przewlekłe choroby kręgosłupa, zwyrodnienia stawów, uszkodzenia menisków, które są konsekwencją obciążeń fizycznych, wymuszonej pozycji ciała, urazów. Przewlekłe schorzenia układu oddechowego, np. astma oskrzelowa, przewlekłe zapalenie oskrzeli, mogą być skutkiem narażenia na czynniki drażniące, alergeny, substancje chemiczne. Policjanci są także narażeni na rozwój chorób układu krążenia, m.in. nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, zaburzeń rytmu. Wpływ na to mają zarówno czynniki środowiskowe, jak i stres zawodowy, niekorzystne nawyki żywieniowe.
Neurastenia – choroba zawodowa policjantów
Neurastenia jest jednym z częstych zaburzeń występujących wśród funkcjonariuszy policji. To przewlekłe zaburzenie charakteryzujące się wyczerpaniem psychicznym, drażliwością, zaburzeniami koncentracji, snu, bólami głowy, objawami wegetatywnymi. Rozwój neurastenii wiąże się z przewlekłym stresem zawodowym, obciążeniem psychicznym, traumatycznymi przeżyciami związanymi ze służbą. Nieleczona może prowadzić do rozwoju innych zaburzeń psychicznych, np. depresji, uzależnień, i negatywnie wpływać na funkcjonowanie zawodowe oraz osobiste policjantów.
Orzecznictwo i świadczenia z tytułu chorób zawodowych
W razie podejrzenia choroby zawodowej funkcjonariusz powinien zgłosić się do lekarza, który kieruje na badania diagnostyczne oraz wydaje zaświadczenie o rozpoznaniu choroby. Następnie dokumentacja jest przekazywana do jednostki organizacyjnej Policji w celu wszczęcia postępowania. Orzeczenie, czy stwierdzone schorzenie pozostaje w związku ze służbą, wydają komisje lekarskie podległe MSWiA. Wykaz chorób wraz z kategoriami zdolności do służby reguluje stosowne rozporządzenie.
Funkcjonariuszom, u których uznano chorobę zawodową, przysługują świadczenia odszkodowawcze, rentowe, rehabilitacyjne. Mogą oni także skorzystać z leczenia uzdrowiskowego w ramach profilaktyki rentowej ZUS.
- None Found
Zobacz również:
